(Mk 1, 1-8)

„Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Tak napisał prorok Izajasz: „Oto wysyłam mojego posłańca przed Tobą, aby przygotował Twoją drogę. Głos, który woła na pustyni: Przygotujcie drogę Pana! Wyprostujcie Jego ścieżki!” Jan chrzcił na pustyni i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów. Przychodzili do niego ludzie z całej judejskiej krainy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy; wyznawali swoje grzechy, a on chrzcił ich w rzece Jordan. Jan nosił ubranie z wielbłądziej sierści i skórzany pas na biodrach. Żywił się szarańczą i miodem dzikich pszczół. Głosił: „Idzie za Mną potężniejszy ode mnie, a ja nie jestem godny, aby schylić się i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja ochrzciłem was wodą, a On będzie was chrzcił Duchem Świętym”.

2. Pieśń: „Niebiosa rosę”

3. „Oto wysyłam mojego posłańca przed Tobą, aby przygotował Twoją drogę”.

     Jesteśmy posłani przez Pana, aby przygotować ścieżki naszemu Bogu. Słowa, które już nieraz słyszeliśmy. Ale co tak naprawdę one dla nas znaczą? Co znaczy być posłanym?

     Aby być posłanym, trzeba najpierw być wybranym. Bóg sam wybiera robotników na swoje żniwo. Musimy uświadomić sobie ten wielki zaszczyt, który stał się naszym udziałem. Bóg wybrał mnie, liche stworzenie, do spełnienia swoich planów na ziemi.

     Aby być posłanym, trzeba zgodzić się na wybranie, powiedzieć jak Maryja Bogu swoje ‘tak’; zgodzić się na wszystko, czego On zapragnie ode mnie.

     Aby być posłanym, trzeba słuchać głosu Posyłającego, aby zrozumieć zadanie i misję, którą mam do wykonania.

     Aby być posłanym, trzeba odwagi, aby pójść tam, gdzie pośle Bóg, zamknąć oczy ciała, a otworzyć oczy serca i zrobić krok naprzód.

     Aby być posłanym, trzeba zawsze pamiętać o Tym, Kto mnie posłał, o Tym, komu służę i Kto mnie wybrał.

     Być posłanym przez Pana to także czuć się Ukochanym, albowiem sam Bóg wejrzał na mnie w mojej nędzy i nie zniechęcił się, lecz dostrzegł dobro, które czasem jest ukryte bardzo głęboko.

4. Pieśń: „Oto ja poślij mnie”

5. „Jan chrzcił na pustyni i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów. Przychodzili do niego ludzie z całej judejskiej krainy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy; wyznawali swoje grzechy, a on chrzcił ich w rzece Jordan. Jan nosił ubranie z wielbłądziej sierści i skórzany pas na biodrach. Żywił się szarańczą i miodem dzikich pszczół”.

6. Jan Chrzciciel wzywał do nawrócenia i wyprostowania ścieżek Panu, i wielu ludzi przychodziło, aby słuchać go i przyjąć chrzest.

     Nie wystarczy być posłanym, trzeba być także świadkiem, jak Jan. I słowem, i życiem dawać świadectwo prawdzie. Papież Franciszek często zwraca uwagę na to, że współczesny świat potrzebuje autentycznych świadków, ludzi, którzy  znalazłszy Chrystusa, żyli by zgodnie z tym, co głoszą, aby byli spójni w tym, co mówią i co czynią, aby byli przykładem dla innych, poszukujących prawdy. Aby byli otwarci na każdego. I aby przez każdego z nas mógł działać Bóg, pociągając swoje pogubione dzieci ku Sobie.  

7. Prośmy Pana, abyśmy byli Jego prawdziwymi świadkami. Będziemy powtarzać Prosimy Cię, Panie.

 - abyśmy miały wrażliwe serca na Słowo Boże –Prosimy Cię, Panie.

 - abyśmy były odważne w głoszeniu Twojego Słowa;

 - abyśmy dawały dobry przykład swoim życiem;

 - abyśmy miały otwarte uszy, oczy i serce na potrzeby bliźnich;

 - abyśmy potrafiły przebaczać wszystkim;

 - abyśmy zawsze były gotowe do służby i ofiary;

 - abyśmy kochały całym sercem Boga, bliźniego i samych siebie;

 - abyśmy rozpoznawały i spełniały Twoją wolę;

 - abyśmy zawsze czuły się Twoimi ukochanymi dziećmi.

7. Pieśń: „Pan blisko jest”

8. „Jan głosił: „Idzie za Mną potężniejszy ode mnie, a ja nie jestem godny, aby schylić się i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów”.

9. Jan był świadomy tego, że jest tylko sługą i że służy potężnemu Bogu, przyjście którego zapowiadał. Posłany zawsze musi pamiętać, że służy Posyłającemu. I to On jest najważniejszy w jego życiu.

   Tak często zapominamy o tej prawdzie, że to Bóg jest najważniejszy, że to On ma stać w centrum naszego życia. Nieraz na tronie naszego serca, który jest przeznaczony dla Boga, siadamy my sami. Zaślepieni pychą, zakręceni problemami życia zapominamy o tym, kim jesteśmy w relacjach z Bogiem.

   Chcemy być ważni, a zapominamy, że jesteśmy tylko sługami nieużytecznymi.

   Chcemy być pierwsi, a zapominamy, że Jezus uczył, aby być ostatnimi.

   Chcemy wszystko kontrolować i wszystko wiedzieć, i eliminujemy ufność Bożej Opatrzności, zapominamy, że jesteśmy tylko dziećmi, ale dziećmi Wszechmocnego i troskliwego Boga.

   Chcemy być akceptowani i zrozumiani, a zapominamy o odrzuceniu Jezusa przez wszystkich, a przecież chcemy Go naśladować.

   Chcemy zawsze i wszystkiego, a zapominamy o wszystkim i zawsze, co jest najważniejsze w naszym życiu.

Prosimy Cię, Panie, przyjdź, nie zwlekaj i zajmij Swoje miejsce na tronie naszych serc.

10. Pieśń: „Przyjdź i zajmij miejsce…”

11. ”Ja ochrzciłem was wodą, a On będzie was chrzcił Duchem Świętym”.

     Posłany jest niezmiernie obdarowany. Już Jan Chrzciciel, przed rozpoczęciem działalności Jezusa zapowiada o wielkim darze, który Bóg udzieli wierzącym, a tym darem jest Duch Święty. Duch, który przychodzi z kolejnymi siedmiu swoimi darami, który dodaje sił w wypełnianiu powierzonej nam misji, który czyni serce wrażliwym na Boże słowa, który dodaje odwagi w stawianiu czoła trudnościom. Duch Bożej Miłości, który uczy kochać nieprzyjaciół.

     Chcemy podziękować Ci, Boże, za dar Ducha Św. Będziemy powtarzać Dziękujemy Ci, Duchu Św.

 - za Twoje siedem darów - Dziękujemy Ci, Duchu Św.

 - za poznanie Chrystusa;

 - za rozpoznanie woli Bożej;

 - za każde natchnienie;

 - za miłość do Boga i ludzi;

 - za obecność w naszym życiu;

 - za czuwanie nad naszymi krokami;

 - za radość serca;

  - za to, że nigdy nas nie zostawiasz.

12. Pieśń: „Niechaj zstąpi Duch Twój”

                                                                                                                      nowicjuszka s. Helena Jurszo